Dag 11: Barbarroja – Alicante – Rotterdam

We ontbijten op ons gemak; het is nog bewolkt, maar de verwachting is toch wel een redelijk zonnige dag en inderdaad breekt de zon af en toe al door de wolken.

Ik loop nog even door de tuin en maak nog wat foto’s van de bloemen.

Omdat de voorspelling voor de rest van de week minder is -er wordt zelfs regen voorspeld- besluit Aart om nu alvast tegen bladluis te spuiten. Het reservoir dat hij op zijn rug draagt, is behoorlijk zwaar en hij moet geholpen worden dit op de juiste wijze om te hangen.

                  

Ondertussen zijn er verschillende wolkenpartijen te zien en probeer ik deze zo goed al het gaat vast te leggen.

We drinken op het terras koffie en als Aart klaar is, rijden we naar Hondon de los Frailes, waar een marktje is.

Het marktje is niet groot, maar levert toch wel een paar aardige plaatjes op. Let ook eens op de prijzen van de Hollandse kaas.

Als we terug lopen naar de auto, komen we Bauke en Agnes tegen, die besluiten om maar gelijk naar Hondon de las Nieves te rijden en omdat er nog brood gehaald moet worden, rijden we ook nog even naar Nieves.

Op de terugweg stopt Aart nog even, zodat ik de gelegenheid heb om nog wat foto’s van de bloesem te maken.

Als we weer “thuis” zijn, maak ik het verslag van 3 april in orde, waarna we buiten in het zonnetje een boterham eten.

Fien heeft inmiddels een was buiten gehangen en Marijke en ik lezen wat en spelen een spelletje Wordfeud. Later komen Fien en Aart ook achter zitten, waar de zon inmiddels weer schijnt en we niet zo’n last hebben van de wind.

Ik mak nog wat foto’s aan de rand van de tuin.

Daarna loop ik nog eens door de enorme tuin, maar nu in tegenovergesteld richting en dat levert toch weer, voor mij, verrassende ontdekkingen op, zoals de appelbloesem.

Aart wijst mij ook nog op de vijgenboom en de Hottentotvijg.

Ik pak de koffers in en dat levert voor de grote koffer 20 kilo en 2 kleine koffers van nog geen 10 kilo. In mijn handbagage zit slechts de laptop en mijn camera. Ik besluit om de mozaïek van de Pink Ribbon, die Marijke heeft gemaakt uit de grote koffer te halen en die in Marijke haar handbagage te stoppen. Als ik vervolgens zonder na te denken mijn handbagage van het bed wil pakken, blijkt deze open te zijn en dat betekent dat mijn camera op de tegelvloer valt en dat kost in elk geval de zonnekap, die in stukken op de grond ligt .

Nadere controle leert dat de camera en de PC geen zichtbare schade hebben opgelopen; alles lijkt te werken. Gelukkig zijn de plavuizen heel gebleven .

Fien heeft nog lekker gekookt voor ons en we gaan om 17:30 uur aan tafel. We gaan om 18:45 uur rijden en zijn dan rondom 19:30 uur op Alicante Airport. Ons vliegtuig vertrekt om 20:45 uur, dus dan hebben we nog voldoende tijd.

Zoals Aart vanochtend al voorspeld had, zijn de knoppen van de cactussen, vanavond open gegaan. Dat is dus ruim één week later dan vorig jaar.

      

Ik gooi het vuil in de container en maak nog even een laatste foto en dan komt Aart aanrijden.

We zijn om 19:20 uur op Alicante Airport en nemen afscheid van Fien en Aart, de meest fantastische gastvrouw en gastheer, die je je kunt voorstellen; ze hebben ons 10 dagen verwend met lekker eten, leuke uitstapjes en gezelligheid .

Als we hebben uitgezocht aan welke balie we de bagage moeten inchecken, blijkt dat 110 en 111 te zijn, maar daar staat helemaal niemand . Blijkt dat we al om 20:25 uur vliegen en niet zoals ik dacht om 20:45 uur.

Het boarden begint om 19:55 uur en we hebben op rij 12 de enige rij met 2 stoelen naast elkaar, bij de nooduitgang. Het vliegtuig vertrekt keurig op tijd. Er is sprake van een prachtige zonsondergang, maar jammer genoeg zitten wij net aan de verkeerde kant .

Het toestel landt om 22:55 uur en we lopen naar de aankomsthal, maar niet voordat ik nog even een foto heb gemaakt .

We hoeven binnen nog geen 5 minuten te wachten en hebben dan onze koffer al van de band gehaald. We lopen naar P3, waar de auto staat. De auto naast de mijn heeft een ingeslagen ruit, die met vuilniszak is dicht gemaakt, maar onze auto heeft gelukkig geen schade.

We rijden op ons gemak naar huis, waar we om 00:10 aankomen. We drinken nog een borrel en gaan uiteindelijk om 0:200 uur slapen.

Dag 10: Barbarroja

Vandaag een rustige dag; we gaan vanmiddag met een groepje uit eten bij Herman en Sonja, dus wordt er wat gelezen en gepuzzeld op de veranda.

Ik loop de tuin maar weer eens rond, op zoek naar mooie planten en bloemen.

       

Het is 13:30 uur, als we op ons gemak naar beneden lopen.

We drinken eerst met z’n allen wat op het terras en als we naar binnen gaan, is daar de tafel al voorzien van Jamon y Queso, salade en warm stokbrood met aioli en dat laten we ons goed smaken. We krijgen ook nog heerlijke champignons en daarna schept Sonja de Paella op.

              

Voor het toetje verkassen we weer naar buiten toe.

     

We sluiten af met een kop koffie en een likeurtje van het huis.

Het loopt al tegen half 5 als we afrekenen en op ons gemak naar boven lopen. We gaan lekker achter zitten, waar we lekker genieten van het zonnetje en de wolkjes, die af en toe verschijnen.

‘s Avonds om 19:00 uur komen Bauke en Agnes nog even langs en drinken we koffie en wordt het restant van Fien’s heerlijke taart soldaat gemaakt.

De avond heb ik nodig om het blog van gisteren te maken; er zijn zo veel foto’s, dat het moeilijk is om een keuze te maken.

Het is uiteindelijk weer 23:30 uur als we een stukje gaan slapen.

Dag 09: El Canton

Vandaag voor de verandering ruim voor 8:00 uur op omdat we ons toch ongerust maken over onze kleindochter Dhara. Het berichtje van Diana stelt ons wel enigszins gerust, maar het is nog niet voorbij.

Na een aantal prachtige dagen, is het vandaag behoorlijk bewolkt, hoewel de zon probeert door het wolkendek heem te breken.

Ik loop maar weer eens met mijn camera door de tuin en zie dat de knoppen van de cactussen, behoorlijk gegroeid zijn. De margrieten staan er, zoals gewoonlijk, prachtig bij.

We gaan vandaag naar een verlaten boerderij in El Canton, op enkele kilometers van Barbarroja, richting Macisvenda en dan rechtsaf.

Het weggetje er naar toe is eigenlijk voor een personenauto niet begaanbaar, maar de Mitsubishi van Aart heeft er geen moeite mee. Als we uitstappen, breekt ook gelijk de zon door. Tussen het gras groeien diverse bloemen, waaronder klaprozen, een van Marijke’s favoriete bloemen.

Naast de bloemenpracht, leent deze verlaten boerderij zich natuurlijk ook weer om zowel buiten, als binnen, mooie plaatjes te schieten.

Er is ook een grote diversiteit aan bloemen, maar ook de aanwezige bomen zijn een prachtig onderwerp om met de camera te experimenteren.

De foto’s die binnen genomen worden, worden bewerkt met Picasa, zodat er een beetje HDR effect gaat ontstaan.

Weer buiten gekomen, schijnt de zon inmiddels volop.

Behalve de boerderij, ben ik ook weg van de enorme hoeveelheid klaprozen en de vraag is of ik ze goed op de foto krijg, zodat de sfeer die zij oproepen, ook zichtbaar wordt.

Fotograferen is niet zo zeer met de camera plaatjes schieten, als wel leren kijken en misschien zelfs wel leren voelen en dat proberen in je foto vast te leggen.

Als we weer “thuis” komen, is er een berichtje van Nick, dat ze allemaal thuis zijn en dat was wat we graag wilde horen . Dit is het cadeau dat ik het liefst voor mijn verjaardag wilde.

Als we ‘s middags bij het zwembad zitten, serveert Fien een heerlijk stuk taart, dat ze speciaal vanwege mijn verjaardag gebakken heeft en ik heb er zo wat naast gezeten en niks gemerkt.

We eten vanavond weer bij El Condor, het restaurant van Dave, waar je fantastische Black Angus kunt eten.

Fien en Aart nemen de gamba’s als voorgerecht, Marijke de paté en ik de calamaris. We kiezen vervolgens allemaal voor de Black Angus.

 

Fien neemt geen toetje, Aart neemt de brownie met ijs en Marijke en ik nemen het ijs met whisky, waarbij Dave voor mij een speciale verrassing in petto heeft . We sluiten traditioneel af met “the doctor’s medicine”.

     

Het was vandaag weer een superdag en het is uiteindelijk 23:30 uur, als we gaan slapen.

Dag 08: Murcia, Part II

Ook nu weer staan we om 8:00 uur op. Ik heb gisteravond nog mijn nieuwe aanwinst uitgeprobeerd en wat blijkt, ik heb een hoes aangeschaft voor de iPad Air 2 en ik heb een iPad 2; deze past dus niet en dat betekent dat ik vandaag in elk geval even terug moet naar Murcia om de hoes om te ruilen .

Fien en Aart moeten vandaag om uiterlijk 10:00 uur de deur uit, omdat zij in Aspe een afspraak hebben en dat betekent dat wij uiterlijk om 10:00 uur ook de deur uit moeten, maar dat is geen probleem.

Het is vandaag bijna 10 graden kouder dan gisteren, maar 21° C is nog steeds aangenaam; in elk geval voor ons Nederlanders .

Wij vertrekken om 9:30 uur en het plan is om op ons gemakt naar Murcia te rijden, onderweg af en toe een foto te maken, de hoes om te ruilen en dan de rest van het Centro Commercial Nuevo Condamino te bekijken, wat te eten en dan terug te gaan naar Barbarroja.

We stoppen onderweg regelmatig om foto’s van de omgeving te nemen; dat is in elk geval een voordeel, als je deze weg al eens gereden heb .

Onderweg komen een stukje weg tegen, waar op zeer korte afstand 7 verschillende verkeersborden staan; je hebt niet veel tijd om van 50 kilometer per uur af te remmen naar 30 kilometer per uur .

Fien heeft ons uitgelegd, hoe we om Nuevo Condomina heen kunnen rijden en dan bij Leroy de parkeergarage in kunnen; we staan dan pal voor de ingang, die het dichtst bij de Apple Store is.

Na mijn verhaal uitgelegd te hebben, moeten we weer even wachten op een dame die Engels spreekt en als die er is, blijkt dat ze deze hoes op dit moment niet voor de iPad 2 voorradig hebben, maar ik kan hem op internet bestellen en omdat hij meer dan € 40,- kost, hoef ik geen verzendkosten te betalen. Als ik dan met een glimlach aangeef dat hij dan naar Nederland verstuurd moet worden, kan dat (natuurlijk ) niet.

              

Ik krijg uiteindelijk mijn geld terug en we besluiten om dan eerst maar even bij de Media Markt te kijken of ze er daar misschien eentje hebben, maar dat blijkt niet het geval te zijn en dus lopen we weer terug naar Nuevo Condamina, waar we eerst op zoek gaan naar een leuk terras om een kop koffie gaan drinken.

We komen terwijl we wat rondlopen, deze Hello Kitty auto tegen; dat zal Dhara vast wel leuk vinden. Duffin Dagels lijkt wel heel erg op Dunkin’ Donuts en is misschien de Spaanse variant, maar daar kan ik verder niets over vinden.

       

We vinden uiteindelijk een terras en bestellen koffie met een Meringue en blijkt een hele hap te zijn .

         

Bij een winkel waar ze onder anderen lampen als kunstobject verkopen, ziet Marijke onderstaande kwal, die het lieve sommetje van € 3.415,- moet kosten.

Omdat ik morgen jarig ben, vind ik het leuk om Marijke een nieuwe Pandora bedel te geven. Bij de juwelier waar we gaan kijken, blijkt het hele assortiment weg gehaald te zijn, zoals dat recentelijk in Nederland ook gebeurd is. Er is ook nog een Pandorashop en daar is keuze genoeg; het wordt uiteindelijk een bedel met bijzondere hartjes.

Het loopt tegen 13:30 uur en we hebben allebei wel trek gekregen. Er zijn voldoende restaurant6s in en om het winkelcentrum en uiteindelijk kiezen we voor een pizza bij Gino’s.

Marijke neemt een Pizza Vitella, een pizza met een salsa van tomaat, mozzarella, vlees, blokjes tomaat, zwarte olijven en bacon en ik neem een Pizza Portofino, een extra pittige pizza met een salsa van tomaat, mozzarella, gegrilde garnalen, surimi en blokjes tomaat. We drinken er een heerlijke Gran Fuedo rosé bij en het smaakt allemaal voortreffelijk

       

               

Het toetje slaan we over en als we afgerekend hebben, wil Marijke graag even bij de Primarkt kijken of ze daar leuke jurkjes hebben voor Dhara en dat hebben ze natuurlijk

Het loopt tegen 15:00 uur als we terug gaan, richting Barbarroja. We passeren een project, dat 8-10 jaar geleden failliet is gegaan en dat blijft dan zo achter. Ik besluit even te stoppen en wat foto’s te maken; zeg maar een soort van moderne Urban exploration.

Het gaat om tientallen 2-onder-1 kap huizen, met 1 kleine woonkamer, keuken en 2 slaapkamers met bijbehorende badkamer op de benedenverdieping.

Op de bovenverdieping bevindt zich een derde slaapkamer, ook met badkamer en die is zelfs al betegeld en er zit al een ligbad in . Daarnaast is er een riant dakterras.

Als we “thuis” komen, is er een berichtje van Nick; Dhara heeft vanmiddag weliswaar gedronken, maar zal ook komende nacht nog in het ziekenhuis moeten verblijven . Ze heeft ook nog een stevige koorts, waarvoor zij paracetamol krijgt, maar ze moet van de artsen zo veel mogelijk zelf doen. We hopen natuurlijk allemaal dat ze dan morgen naar huis mag.

Fien heeft weer eens heerlijk gekookt; er was rijst en een lekker gerecht met vlees en groente. Ik schep zonder enige gene, een tweede keer op .

Als rond 20:30 uur de zon onder gaat, wordt de lucht rood gekleurd en dat levert fantastische plaatjes op.

Ik maak het blog van gisteren af en ga vervolgens met de foto’s van de ondergaande zon aan de slag, waarna ik er een op Facebook zet in de groep “Mooie luchten”.

Het is uiteindelijk bijna 23:30 uur als we naar bed gaan en dan krijgen we van Diana nog een berichtje dat het niet goed gaat met Dhara . Ze heeft weer twee keer overgegeven en zal opnieuw geïntubeerd worden en mogelijk moet ze aan het infuus om uitdroging te voorkomen; arme kleine schat .

Dag 07: Murcia, Part I

Het wordt een beetje eentonig, maar ook vandaag staan we om 8:00 uur op. Fien en Aart hebben vandaag een afspraak in Aspe en Marijke en ik gaan met de auto van Fien naar Murcia.

Nu rijd ik pas sinds 2 maanden in een automaat, maar klaarblijkelijk is dat al lang genoeg om te vergeten hoe een schakelbak werkt . Ik schakel en er gebeurt als ik de koppeling laat opkomen, dus helemaal niks en dat is wel balen; als Aart erbij komt, blijkt de motor te zijn afgeslagen en dat heb ik niet eens gehoord . Met het schaamrood op de kaken rijd ik naar de CV-845, waar  een stopbord staat en daar vergeet ik dus bijna de koppeling in te trappen  . Gelukkig kan in nu kilometers doorrijden, zonder te hoeven stoppen .

Aart heeft een prima beschrijving gegeven, die ons via Masicvenda, Fortuna naar de snelweg A7, richting Murcia brengt. Daarna moeten we de eerste afslag pakken en de borden volgend die leiden naar Estadio Nueva Condomina, het stadion van Real Murcia en het daar vlak bij gelegen Nueva Condomina, waar we op de tram kunnen stappen, die ons voor 1 euro naar het centrum zal brengen.

Als we de afslag naar Fortuna hebben genomen, kom ik er achter dat ik zojuist mijn laptop in de slaapkamer heb gelegd, maar dat daar mijn SD-kaartje nog in zat, dus ik kan nu met de Canon geen foto’s maken . Dit lijkt niet mijn dag te zijn, dus onderweg maar goed opletten dat er niet iets onherstelbaars gebeurt.

We komen zonder problemen op de A7 en gaan er bij de eerste afslag af en dan ben ik even het spoor bijster op de rotonde en pak ik uiteindelijk de verkeerde afslag. Het duurt zeker 5 minuten voordat we ergens kunnen draaien. Ik neem nu wel de goede afslag, waardoor we parallel aan de A7 rijden en het duurt niet lang op we zien het stadion, het winkelcentrum en de tram. We parkeren de auto en dat kost dus helemaal niks!

Als we kijken hoe we aan kaartjes kunnen komen, komt de trambestuurder vragen of hij kan helpen en hij zorgt er niet alleen voor dat we kaartjes krijgen, hij legt ook uit hoe de controle werkt. Voor in totaal € 2,80 mogen we plaats nemen in deze moderne tram.

We hebben geen idee waar we uit moeten stappen en na ongeveer 45 minuten komen we bij het eindpunt van deze tram en dat is de Universiteit van Murcia. We zijn niet de enige mensen die blijven zitten en kunnen nu ongestoord de andere zijde van Murcia aan ons voorbij zien gaan. Als we een grote rotonde met fontein passeren, denkt Marijke dat dit het centrum wel eens zou kunnen zijn en stappen we uit.

We lopen een eindje en dan zie ik een geldautomaat en dat komt mooi uit, want ik moet pinnen. Het is, zoals al eerder gememoreerd, vandaag niet mijn dag, want er komt geen geld uit. Een paar honderd meter verderop is weer een geldautomaat en nu kan ik wel probleemloos geld krijgen . Als we verder lopen, zien we aan onze rechter hand een kerk of in elk geval een gebouw dat op een kerk lijkt en lijkt Marijke gelijk te hebben. Gelukkig kan ik met de iPhone nog foto’s maken.

      

              

Als we 2 politieagenten tegen het lijf lopen, vraag ik hen of zij weten waar ik een kaartje voor mijn fototoestel kan kopen en zij vertellen mij dat er veel Chinese winkeltjes zijn, maar dat de kwaliteit van hetgeen zij  verkopen niet altijd even goed is, maar hier vlakbij zit een El Corté Ingles en daar vinden we vast wel wat we nodig hebben.

Nadat we er bijna voorbij gelopen zijn, duurt het in de winkel nog even voor we gevonden hebben hoe we één etage naar beneden kunnen, maar dan lukt het me om voor € 18,90 een 32 GB SD-kaartje van het merk Silver HT te kopen met een snelheid 10; precies wat ik nodig heb.

Als we de winkel uitkomen, gaan we eerst terug naar het pleintje waar we zojuist waren, om wat te drinken en te eten.

We willen nog niet uitgebreid eten, maar een glas bier met een tapas gaat er best in en waar we gaan zitten, betaal je voor dit lekkers slechts € 1,50. De glazen op onderstaande foto waren vol toen ze gebracht werden .

We gaan te voet verder met onze ontdekkingstocht door Murcia. Er zijn hier op korte afstand een aantal schitterende gebouwen, waarvan de meeste volgens mij een kerkelijk doel hebben of zelf een kerk zijn.

      

                   

We komen op een soort van plein uit, waar we links een hele grote kerk zien; op het plein zelf staan heel veel opvallend blauwe stoelen opgestapeld; waarschijnlijk is er ter gelegenheid van Pasen, dit weekend, een optreden.

Aan het einde van de straat gaan we links af en komen dan uit bij druk bereden weg, waar ook de bus rijdt. Er zijn hier wat waterpartijtjes en dat levert leuke foto’s op.

De temperatuur is inmiddels opgelopen naar 32° C, een temperatuur die we in Nederland zelfs hartje zomer, maar zelden bereiken .

We lopen kris kras door wat straatjes en komen dan ineens uit bij een arena, waar stierengevechten worden gehouden .

En dan zijn we uiteindelijk weer bij het pleintje, waar we eerder vandaag tapas hebben gegeten. Het terras waar we willen gaan zitten, heeft geen plek meer en waar plek is, willen we eigenlijk niet zitten en daarom besluiten we naar een terras te gaan, midden op straat, waar we eerder vanmiddag ook al hebben gelopen.

We gaan in de schaduw zitten en bestellen een kleintje bier voor Marijke en een grote voor mij en gaan dan op de kaart op zoek naar een broodje of tapas.

Het wordt uiteindelijk een sandwich met gegrilde karbonade, kaas en zwarte olijven. Een prima combinatie.

Als we hebben afgerekend, lopen we terug naar het pleintje en daar bestellen we een heerlijk yoghurt ijsje. Marijke neemt er kiwi en nootjes bij en ik een soort lemoncurd met koekkruimels en verse aardbeien.  Dit is werkelijk genieten, zo lekker .

        

Het loopt inmiddels tegen 16:00 uur en we besluiten richting tram te lopen. Onderweg komen we een prachtige menukaart tegen bij een van de restaurant, de aankondiging van The Second Best Exotic Marigold Hotel, part II en een mooie combinatie van beelden.

Terwijl we op de tram wachten, zie ik 2 Spaanse dames, die gekleed zijn zoals wij in Nederland in de herfst lopen en hier is het momenteel 32° C

Het duurt niet lang voordat de tram komt, die ons zal terugbrengen naar Nuevo Condomina.

We besluiten nog even in het winkelcentrum te gaan kijken en als ik het bruggetje overloop en een foto maak, hoor ik een vreselijk gegil en zie ik dat 2 katten achter elkaar aan zitten. De rode kat is duidelijk de mindere van de 2 en de zwarte kat, speelt als het ware met hem, maar uiteindelijk lukt het de rode kat te ontsnappen door in een gat in de muur te springen, waarna de zwarte kat het nakijken heeft.

We lopen maar een klein stukje door het winkelcentrum, want vandaag was een zware dag voor Marijke. Bij de Apple Store koop ik een nieuwe beschermhoes van Logitech, voor mijn iPad, waarna we terug lopen richting auto.

De rit terug duurt nog geen 45 minuten, waarna we de auto van Fien even aftanken bij Paco. Bij thuiskomst drink ik een ijskoud biertje en Marijke neemt een glaasje rosé.

Ik zie een berichtje van Nick, dat hij is opgenomen in het ziekenhuis, maar als we het goed lezen, blijkt niet hij, maar onze kleindochter Dhara met een vervelend buikvirus en daarmee gepaard gaande uitdrogingsverschijnselen, opgenomen te zijn. Zij moet in elk geval een nacht in het ziekenhuis blijven en Diana zal bij haar op de kamer blijven slapen; de verwachting is, dat Dhara morgen weer naar huis mag. Blijft altijd lastig voor een ouder, een kind te zien lijden en er zelf niks aan te kunnen doen . We kunnen allemaal niks doen; we moeten er op vertrouwen dat de dokters in het ziekenhuis Boven het IJ, alles zullen doen om onze kleine schat weer beter te maken.

Fien heeft vanavond weer heerlijk gekookt: Patatas Brava met kippenhaasjes en sla; een koningsmaaltijd. Omdat het nog steeds heerlijk is, eten we buiten. Als de zon ondergaat, levert dat nog wat mooie plaatjes op.

We drinken koffie en dan pakt iedereen zijn iPad op en Fien gaat verder met haar borduurwerk. Rond de klok van 23:00 uur, gaan Marijke en ik naar bed, waar we nog even lezen.

Dag 06: Barbarroja

Na de gezellige avond van gisteren, vanochtend wat langer blijven liggen dan anders, maar om 8:30 uur zijn we paraat. Fien en Aart zijn dan al wat langer op.

We ontbijten op ons gemak met een boterham en vers geperste jus d’orange en er staat voor vandaag niks op het programma.

We zijn allemaal op onze eigen manier bezig met lezen, computeren, foto’s bewerken en zo, terwijl ik het blog van de vorige dag maak, waarbij ik een aantal foto’s bewerk en dat is voor het blog eigenlijk de eerste keer.

Marijke leert van Fien haken; de wonderen zijn de wereld nog niet uit .

Fien verrast ons vanavond met een heerlijke pastaschotel met veel groenten en kaas, die vervolgens de oven in gaat en die smaakt geweldig; we laten het ons allemaal goed smaken.

De zon gaat vandaag rond 19:00 uur onder en ik ga met mijn camera naar de achterzijde in de hoop een aardig plaatje te kunnen schieten.

Het is prachtig om de natuur in enkele minuten zo te zien veranderen, maar het zo vast leggen, als dat het in werkelijkheid was, is uitermate lastig en krijg je ook met bewerken van de foto’s, niet voor elkaar.

Nu de zon een maal onder is, levert dat nog wel mooie plaatjes op aan de voorzijde van het huis, waar de reflectie op de wolken, goed is te zien.

Fien is druk aan het borduren, Aart zit lekker op zijn iPad te spelen en Marijke en ik spelen een hele tijd Wordfeud met elkaar. Ik heb voor het eerst last van beesten en word ook een aantal keer geprikt, maar dat mag de pret niet drukken.

We gaan uiteindelijk tegen 23:00 uur naar bed, waar we allebei nog even lezen.

Dag 05: Palmpasen in Aspe en dansen in Barbarroja

De dag begint met een temperatuur van 19° C en Marijke zit dan ook al om 8:15 uur buiten te lezen, terwijl Aart en ik naar de Grand Prix van Maleisië kijken.

                   

Aart komt met het voorstel om naar Aspe te gaan, waar om 10:30 uur een processie is omdat het vandaag Palmzondag is en dan worden in alle dorpen en steden in Spanje de palmen gezegend. Marijke en ik vinden dat inderdaad leuk, maar omdat we vanavond bij Herman naar een dansavond gaan en Fien de hondjes niet 2 keer op een dag alleen wil laten zijn, blijft zij thuis.

Aart weet een route om de stad heen, waardoor je makkelijk kunt parkeren en op loopafstand bent van het centrum. We hoeven niet veel moeite te doen om er achter te komen waar de processie zal beginnen. We lopen langs een wijnmuseum, waar een ouderwetse pers buiten staat.

                   

Binnen een paar minuten zijn we op het kerkplein, waar al behoorlijk wat mensen verzameld zijn; allemaal op hun paasbest.

Het is dan wel na 10:30 uur, maar daardoor zijn wij op tijd . De klokken luiden om iedereen naar het plein te laten komen.

                  

We lopen onder een poortje door en komen uit op de straat, waar zo direct de processie langs zal trekken. Voorop loopt een drumband, begeleid door trompetters.

Gevolgd door de kerkelijke lieden en daar achter, de burgerij van Aspe en omgeving.

We lopen vervolgens terug naar het pleintje, waar we een kijkje nemen in de kerk.

       

In de kerk staan diverse beelden, die tijdens andere processies door de stad gedragen worden. Als we de kerk uitkomen, horen we de muziek weer aankomen; zij hebben dus letterlijk een rondje rondom de kerk gedaan.

                   

We lopen via een pleintje richting auto, als we ineens weer een stoet zien aankomen. Voorop lopen Bijbelse figuren.

         

Dan zien en horen we ook het muziekkorps dat eerder voor de kerk stond en die we daarna niet meer gezien hadden.

       

Dan komt een groep, gekleed in paarse gewaden en deze hadden we bij de ingang van de kerk zien staan, maar niet in de processie gezien.

Een groep van in totaal 48 mensen draagt een enorm standbeeld van Jezus op een ezel.

Het mannetje links op de foto, heeft een hamer in zijn hand en daarmee tikt hij tegen de zijkant van het bouwsel, waarna de dragers op de plaats stoppen. Vervolgens tikt hij nogmaals met zijn hamer op het bouwsel en dat is het teken dat de dragers het bouwsel even op zijn eigen gewicht kunnen laten staan; er blijken 4 wielen onder te zitten .

       

Al met al erg leuk om een keer zelf te hebben meegemaakt.

Het is inmiddels 12:00 uur als we terug lopen naar de auto om terug te gaan naar Barbarroja.

De middag brengen we door op het terras. Rond 19:00 uur komen Dina en Math, die vanavond mee gaan naar de feestavond bij Herman. Marijke heeft Dina van de week al ontmoet bij het mozaïeken. Om 20:00 uur lopen we naar beneden toe.

We zijn zelfs aan de vroege kant, zodat we in het restaurant al vast een drankje nemen. Sonja kijkt niet op een drupje meer of minder en volgens ons gaan er zo geen 3 glazen uit een fles . Als de feestzaal klaar is, kunnen we daar aan tafel en die staat heel strategisch in het midden, zodat we een goed zicht hebben.

Sonja brengt onze tapas en die laten we ons natuurlijk goed smaken.

Er volgen vele schalen en het smaakt allemaal even lekker. De Spanjaarden vermaken zich met een drankje en dansen naar hartenlust.

De Spanjaarden moedigen ons ook aan om te dansen en uiteindelijk nemen Fien en Aart als eersten de uitdaging aan.

Uiteindelijk volgen ook Dina en Math, waarna Marijke en ik natuurlijk niet achter kunnen blijven. Het levert ons allemaal een applausje op .

Er wordt zelf een polonaise gedanst, waar bijna iedereen aan mee doet. Het is bijna middernacht als er een einde komt aan deze gezellige avond. Veel Spanjaarden komen ons een hand geven en dringen er op aan dat we volgende week zondag weer komen; dat zal dan zonder ons zijn, want dan zitten wij weer thuis in Nederland.

Het was een geweldige avond met leuke mensen en super lekker eten. De dames worden door Dina naar huis gebracht, terwijl wij gaan lopen.

We zitten nog even gezellig buiten; het is nog steeds 21° C. Het is inmiddels ruim na 00:30 uur, als we allemaal naar bed gaan.

Dag 04: Hondon de las Nieves

Het belooft vandaag een prachtige dag te worden; het is nog maar 8:30 uur en het is al 15° Celsius.

        

We zijn allemaal druk doende met de iPad, terwijl we gezellig een kopje koffie drinken. Opeens komt er een enorme windvlaag en die is zelfs zo krachtig dat een stoel zo maar de veranda afwaait. Het kunststuk dat Aart ooit maakte van afvalhout staat stevig in de grond en overleeft deze windvlaag probleemloos.

                       

Het is 11:15 uur als we in de auto stappen en op weg gaan naar Hondon de las Nieves. Aart en ik gaan even bier halen, terwijl Fien en Marijke even naar de supermarkt gaan.

Als Fien haar ringen, die gemaakt zijn, heeft opgehaald, lopen we even over de plaatselijke markt heen. Het is geen grote markt en hij bestaat voornamelijk uit groente, fruit, planten en kledingstalletjes.

Als we het voor gezien houden, is het tijd om op een terrasje wat te gaan drinken. Ondanks dat het net geen 12:00 uur is, kies ik voor een koud biertje, terwijl de rest het keurig houdt bij water met bubbels en een schijfje citroen .

Op het pleintje staat een splinternieuwe politieauto; de banden zijn zelfs nog glimmend zwart. De auto trekt nogal wat bekijks. Marijke oppert nog dat hij natuurlijk ingewijd moet worden en dat er daarom zo veel volk op afgekomen is .

Maar, zoals wel vaker, lijkt Marijke het bij et juiste eind te hebben, als er een pastoor of priester ten tonele verschijnt, die de aanwezige, waaronder 4 politieagenten, hartelijk de hand schudt. Alle deuren en de kofferdeksel worden geopend en dan start een ritueel dat vanaf de terrassen, onder een luid “stttttttt…..”gevolgd wordt.

        

De priester haalt, nadat hij zijn zegeningen heeft uitgesproken, een draagbare wijwaterkwast uit een soort van beschermfolie te voorschijn, waarna het voertuig rijkelijk besproeid wordt. Na een oorverdovend applaus van het aanwezige publiek, worden er nog wat foto’s gemaakt.

Voor ons tijd om terug naar de auto te gaan, waarna we weer richting Barbarroja rijden. We drinken op het terras nog wat en eten vervolgens een broodje.

Het is inmiddels bijna 25° C en we verkassen naar de achterzijde van het huis, bij het zwembad, waar we wat meer wind hebben. Het uitzicht blijft verschrikkelijk mooi.

                    

Het is inmiddels 17:30 uur als Fien met hapjes en drankjes komt. Zo heeft zij de puur natuur honing uit de streek, die vanmiddag door Herman is gebracht, op geitenkaas gedaan en dat is smullen.

Aart en ik maken gewapend met ons fototoestel, nog een rondje door de tuin om wat shots te maken van de amandelen, tegen de azuur blauwe hemel.

                   

Ook maken we wat macro shots van de overal aanwezige bloemen.

We drinken nog gezellig een borreltje en gaan om 19:00 uur naar binnen.

We eten vanavond thuis en Fien heeft een heerlijke ovenschotel gemaakt met witlof, gehakt, champignons, ui, knoflook, blokjes spek en aardappelen.

                

Nadat we koffie hebben gedronken, kijken we naar het journaal en dan begint de voetbalwedstrijd Nederland – Turkije. Het kan mij niet boeien en ik speel met Marijke Wordfeud.

Omdat ik toch weer last heb van mijn rug en vannacht de zomertijd ingaat, waardoor we een uur slaap “verliezen, besluit ik in de rust van de wedstrijd, het voor gezien te houden. De rest blijft uiteraard zitten en kijkt het voetballen af .

Dag 03: Ruud bezoekt Macisvenda voor Urban exploration en Marijke mozaïekt in La Romana

Vandaag staan we om 7:30 uur op want Fien en Marijke gaan vandaag mozaïeken bij Bert en Ali.

Het was vannacht al te merken dat de temperatuur aan het oplopen is en het is nu al 15 graden, waardoor we lekker buiten kunnen ontbijten.

Als Fien en Marijke vertrokken zijn, gaan Aart en ik nog even computeren, voordat we richting Macisvenda gaan, waar we foto’s gaan maken in oude, verlaten panden. Het is ronde de klok van 11:00 uur, als we vertrekken. Net buiten Macisvenda, gaan we naar een ruïne tegenover het huis van Agnes en Bauke.

Je kunt naar binnen en het motto is: “Take nothing but pictures; leave nothing, but footprints”. Voor mij is het met name een oefening in het bepalen van de juiste instellingen. Uitgangspunt is een ISO-waarde van 200 en een brandpuntafstand van 8.0, waarbij de sluitertijd varieert. De foto’s zijn allemaal onbewerkt.

          

                              

Alle deuren die wij tegen komen, blijken open te kunnen en voeren ons naar nieuwe schatten, zoals de mal van een schoenlapper.

                     

Het is precies zoals Aart al tegen mij zei: “Je bent nu geen plaatjes aan het schieten, maar foto’s aan het maken”.

                  

Er is zo ontzettend veel te zien en zo ontzettend veel te fotograferen, waardoor vandaag voor mij nu al een geslaagde dag is.

Buiten zijn er ook weer planten en bloemen, waarbij ik naar hartelust kan spelen met de scherptediepte.

                    

Als ik vervolgens een deur open, zie ik in eerste instantie een deel waar geen vloer is, maar als ik de deur verder open, blijkt er een olijfpers te staan van de firma La Vulcano.

                  

Het is inmiddels 12:30 uur en nadat we nog een ander gebouw bezocht hebben, waar we helaas niet in konden, gaan we een visje happen bij El Fogon en omdat vis moet zwemmen, nemen we er uiteraard een koud biertje bij.

              

Fien en Marijke zijn ondertussen in La Romana, waar Marijke een Pink Ribbon maakt en Fien een vlinder.

Bert heeft weer een heerlijke lunch gemaakt en dat laten de dames zich goed smaken.

De Pink Ribbon is prima gelukt en komt thuis bij de voordeur te hangen.

Het loopt tegen 17:00 uur als Fien en Marijke weer thuis zijn. We drinken buiten op het terras gezellig een borrel. Het eten wordt vanavond thuis gekookt en bestaat uit varkenshaas in spek met een groenteschotel met kruidige aardappelblokjes en het smaakt voortreffelijk. Het toetje is hazelnoten ijstaart.

Na de koffie wordt er geborduurd, Word Feud gespeeld, foto’s bewerkt en het blog van vandaag geschreven.

Vandaag was een geweldige dag waarin ik veel heb gezien en geleerd met betrekking tot foto’s maken. Verder werkte de temperatuur van rond de 25 graden natuurlijk ook mee.

Dag 02: Barbarroja

We staan om 8:00 uur op en nadat we gedoucht zijn, ontbijten we op ons gemak. Het is vandaag als het goed is de laatste dat dat het weer nog matig is; ongeveer 13 graden en een straffe wind.

Ik heb vlak voor de vakantie een nieuwe Canon EF-S 18-200mm f/3.5-5.6 IS gekocht en de bedoeling is daar vandaag wat mee te gaan experimenteren, zodat ik morgen, als we op pad gaan, weet wat ik er mee kan. Deze lens heeft een prima bereik, zodat ik voor dit soort reizen voortaan alleen maar deze lens hoef mee te nemen.

Door de wind voelt het beduidend kouder aan dan de 8 graden die de thermometer aangeeft.

                              

We gaan vanavond eten bij El Condor en blijven vanmiddag thuis. Aart en ik zitten achter de computer, terwijl Fien aan het borduren is en Marijke aan het kleuren is. Albi volgt alles met argus ogen.

We hebben om 20:00 uur een tafel gereserveerd en als we aankomen, zitten er slechts 4 Engelsen, maar wij maken onze eigen gezelligheid wel .

Fien neemt als voorgerecht Champignons a la Planca, Marijke Calamaris, Aart de Gamba’s en ik neem de Scallops.

Ik proef van Marijke haar calamaris, die boterzacht is en zij neemt een van de Sint Jacobsschelpen, die door de toegevoegde citroen extra smakelijk zijn.

We nemen als hoofdgerecht allemaal de Black Angus steak en die komt Dave eerst even laten zien, voordat deze straks door zijn vrouw gebakken worden.

De steak is weer voortreffelijk en we late hem ons goed smaken. Ik ben de enige die nog een toetje neemt en ik kies voor het ijs met sponge cake en whisky en dat is geen verkeerde keuze; wat is dat lekker zeg.

Het loopt al tegen 22:00 uur als we, nadat we allemaal koffie hebben gedronken, betalen. Ik laat Dave gelijk weten dat we volgende week donderdag, als ik jarig ben, ook weer komen eten, waarna wij richting Barbarroja gaan.

We kijken nog even naar Humberto Tan, waarna Marijke en ik om 23:30 uur een stukje gaan slapen. Het was vandaag gelijk al weer een superdag.